Camera’s aan boord slag in ‘t gezicht van vissers

BRUSSEL - Na vijf jaar hebben onderhandelaars dinsdagavond een akkoord bereikt over de nieuwe controleverordening voor de visserij in de EU. De visserij ziet de verplichte controlecamera’s aan boord als een klap in het gezicht.

Meest omstreden punt is invoering van toezichtcamera’s aan boord van vissersschepen langer dan 18 meter. De camera’s moeten controleren of vissers in strijd met de aanlandplicht vis overboord gooien. 

Europarlementslid Bert-Jan Ruissen (SGP) was als schaduw-rapporteur namens de ECR-fractie één van de onderhandelaars, maar kan met het eindakkoord niet instemmen. De Europarlementariërs Van Dalen (ChristenUnie) en Schreijer-Pierik (CDA) zullen ook tegen stemmen.

,,Het is de ene onwerkbare maatregel stapelen op de andere onwerkbare maatregel”, zegt Ruissen over de camera’s in de controleverordening. Ruissen vindt het hoog tijd om de aanlandplicht af te schaffen, omdat die niet het beoogde effect heeft. Als vissers ondermaatse vis weer zouden mogen teruggooien in zee, heeft die vis juist kans verder te groeien en zich voort te planten. ,,Beter is om vissers weer selectiever te laten vissen, met bijvoorbeeld de pulstechniek.”

Van Dalen: ,,Het verplichten van cameratoezicht aan boord is een slag in het gezicht van de vissers. Het geeft aan dat vissers worden gewantrouwd. Ook is de gekozen grens van 18 meter vooral nadelig voor vissersschepen uit onder andere Nederland. Landen met een grote vloot kleine schepen, zoals Frankrijk of Italië, hebben hier veel minder last van. De invoering van de aanlandplicht ging gepaard met heel wat problemen. Steeds hebben vissers daar oplossingen voor aangedragen, en die zijn er ook gevonden met de Commissie. Die samenwerking krijgt nu een trap na door camera´s te gaan verplichten”.’’

Schreijer-Pierik: ,,Vissers worden hierdoor opnieuw gepakt, voor de zoveelste keer. Terwijl zij juist waardering en vertrouwen verdienen voor de wijze waarop zij dagelijks ons van zeer gezond voedsel voorzien en de echte hoeders zijn van onze zeeën. De sector verdient een pluim in plaats van een afstraffing met cameratoezicht.”

Traceren en wegen

Ander problematisch onderdeel van het akkoord is volgens onderhandelaar Ruissen dat verwerkte visproducten terug te traceren moeten zijn naar vissers en vangst. Een blikje tonijn of doosje scholfilet moet dus vermelden welke visser welk deel heeft gevangen. ,,Op zich is traceerbaarheid prima, maar dit gaat te ver. De administratieve lastendruk wordt te hoog”, vindt Ruissen.

Op aandringen van Ruissen ging wel een streep door een andere regel, namelijk dat alle vangst alleen aan land moet worden gewogen. Elke bevroren vis zou dan uit het ijs moeten worden gehaald. ,,Dat zou ten koste gaan van de kwaliteit en hygiëne van de vis. Naast wegen bij aanlanding, is afgesproken dat ook dat wegen aan boord geldig blijft.’’

Het zogeheten triloog-akkoord komt ter finale goedkeuring later als hamerstuk op de agenda van het Europees Parlement en de EU-landen. 

Zeldzaam

Het is vrij zeldzaam dat Europese Commissie, EU-landen en Europees Parlement zo lang (5 jaar) onderhandelen over een voorstel. De lange periode komt mede door de vele details in het voorstel. Ruissen: ,,De hele regeling is gestoeld op een diep wantrouwen tegen vissers. Beter zou zijn als Brussel eerst de eigen verplichtingen tegen het licht had gehouden: sommige zaken zijn nu eenmaal onwerkbaar.”

Opvallend is dat een ruime meerderheid van de Visserijcommissie van het Europees Parlement twee jaar geleden tegen een verplichting van camera´s aan boord stemde. De Europese Commissie heeft echter haar ongenoegen uitgesproken over het in de Visserijcommissie goedgekeurde rapport en lobbyde voor invoering van camera´s aan boord.

Daniel Voces, algemeen directeur van Europêche: ,,We waarderen de inspanningen om compromissen te sluiten en flexibiliteit in te voeren voor uitvoering van controleregels. De introductie van camera’s en andere controleapparatuur wordt echter door de sector fel bekritiseerd als opdringerig. Een positieve ontwikkeling was dat livestreaming wordt vermeden. Het is nu tijd om na te gaan of het politiek akkoord de basis legt voor een duidelijk en efficiënt systeem dat een gelijk speelveld, werkbare regels, aanvaardbare controlemiddelen garandeert en het leven van vissers in het algemeen gemakkelijker maakt. Wat betreft de inwerkingtreding van de nieuwe regels, voor sommige ervan, zoals de CCTV of de bewakingsapparatuur voor het motorvermogen, zullen ze over vier jaar verplicht worden.’’