Sector moet probleem niet onderschatten

WAGENINGEN – De aandacht voor het terugdringen van het gebruik van vispluis mag niet verslappen. Overheid en sector moeten het gebruik van duurzame alternatieven blijven stimuleren. Aanbevelingen in de vorige maand verschenen eindrapportage ‘VisPluisvrij’ van Wageningen Economic Research (WEcR).

Het ‘VisPluisvrij’ project is in 2013 gestart om alternatieven te ontwikkelen voor het gebruik van vispluis, dat als plastic afval in zee en op de stranden terecht komt. Belangrijkste thema was het ontwikkelen van duurzame alternatieve materialen. Strips van yakleer, kunstrubber en het zogenoemde Biopluis lijken kansrijk, maar zijn wel aanmerkelijk duurder. Financiële tegemoetkoming van de overheid zou hier welkom zijn. Voor de ontwikkeling van alternatieve vormen van netbescherming en van manieren om het bodemcontact van het net te verminderen is meer onderzoek nodig.

Met nadruk wordt in het rapport gesteld dat de deelnemers in de projecten van VisPluisvrij het thema pluis en de oplossingen ervoor aan de orde blijven stellen binnen de Green Deal Visserij voor een Schone Zee, binnen de hele sector, bij producenten, coöperaties en het brede publiek. Ook is de aanbeveling richting producenten en coöperaties om hierin een actieve rol te nemen.

Beleidsontwikkelingen

Sarah Verroen, die vanuit VisNed nauw betrokken is geweest bij de coördinatie, wijst er met nadruk op dat de sector het probleem niet moet onderschatten en dat er serieus werk gemaakt moet worden van het toepassen van alternatieven. ,,Er komt sowieso een eind aan het gebruik van het huidige vispluis. Vissen zonder netbescherming is onmogelijk, dus hoe eerder een duurzaam alternatief hoe beter. De komende jaren zijn er een aantal beleidsontwikkelingen die raken aan het gebruik van pluis. Daar moet de sector scherp op zijn’’, aldus Verroen.

Zo staat in de Kaderrichtlijn Mariene Strategie beschreven dat het reguliere pluis in 2027 uitgefaseerd moet worden, en ook in het concept Programma Noordzee staat deze uitfasering expliciet benoemd. De EU kent tevens de Single Use Plastics Richtlijn. In dit kader zou een klankbordgroep van sector, overheid, wetenschap en ngo’s opgericht moeten worden die kan adviseren over de aanpak en waar nodig kan begeleiden.

Routekaart

De Tweede Kamer zit ook er bovenop. Vorige week werd een motie van D’66-Kamerlid Tjeerd de Groot aangenomen, die ervoor pleit om ‘een heldere routekaart voor de volledige uitfasering (van vispluis) tot 2027 te formuleren, inclusief ambitieus tussendoel’ en vissers en industrie daarin voldoende te ondersteunen.

De Groot wijst er onder meer op dat vispluis al jaren het meest gevonden plastic afval is op de Nederlandse stranden volgens de gegevens van landelijk strandafvalonderzoek.