Van der Lee en Korf hakken knoop door
‘Heel spijtig dat 't stopt’
URK – Van der Lee Seafish heeft lang gewacht, maar de knoop doorgehakt: de UK 136 ‘Drakkar’ gaat saneren. Deze weken wordt voor het laatst gevist.
,,Heel spijtig dat het stopt, zeker ook de plezierige samenwerking met Jan Steven Korf en zijn zonen als partners’’, zegt vishandelaar Willem van der Lee van Van der Lee Seafish. ,,Maar het eerlijke verhaal is dat wij samen in deze tijden de boomkorvisserij ook niet met dit topschip en goede bemanningslub rendabel weten te maken. Er moet steeds geld achteraan. Je blijft hopen. Dat de visserij aantrekt, dat de kosten beheersbaar worden. Alle opties hebben we de laatste maanden nog overwogen: een nettenrol achterop om ook te kunnen twinriggen, of misschien outriggen? Maar dat wordt het dus ook niet. We zijn simpelweg te afhankelijk van gasolie en ook van het weer. We hebben zwaar geïnvesteerd in de visserij. Samen met de familie Korf zijn we om tafel geweest en hebben we over haalbare besommingen en resultaten gesproken. De onzekerheden zijn groot, en we krijgen als visserij klap op klap te verwerken. We hebben ngo’s en ook de regering tegen ons. Om niet verder achteruit te boeren zegt ons verstand te moeten kappen. Met de sanering hebben we nu een relatief goede koper voor het schip, hoewel het ons toch nog een smak geld kost. Met pijn in de maag hebben we samen de knoop doorgehakt.’’
In 2016 besloten vader Teun en zonen Gijs en Willem van der Lee om (schol)aanvoer voor eigen visverwerking van Van der Lee Seafish veilig te stellen door te investeren in de visserij. De HD 70 werd inclusief vangstrechten aangekocht.
Begin 2018 werd dit vaartuig vervangen door de jonge Vlaamse bokker B 518 – 38 meter lang, van bouwjaar 1998 - die werd omgevlagd en vernummerd in UK 136. Schipper Jan Steven Korf en twee zonen werden toen partner. De familie Korf viste vanaf 1968 tot 1996 ook met kotters onder het nummer UK 136, allemaal met dezelfde naam: ‘Orck’.
Saneringsleed
URK - Schipper-manager Jan Steven Korf (62) schrijft op zijn Facebookpagina over ‘Saneringsleed’. Voor Korf en zijn zonen Lub en Okke was het in de vaart brengen van deze voormalige Belgische bokker in 2018 onder beheer van vishandelsbedrijf Van der Lee Seafish een herstart.
,,Ergens in maart 2022 werden we bij eigenaar Van der Lee Seafish op het kantoor ontboden.
Er waren plannen om onze vis seapacked aan te leveren, dat wil zeggen: zelf de vis wegen en ook zelf de vis sorteren.
Ikzelf en mijn zoons Lub en Okke zijn de drijfveren achter de UK 136. Om de motivatie iets op te krikken hebben wij dan ook nog een klein aandeel in het schip.
Op de bewuste vergadering kwam dus deze hele operatie aan de orde. De vangstverwerking onder de buiskap moest worden aangepast. In het visruim gingen we van 2 naar 4 opvangbunkers. Er moesten rekken komen om kisten met kleine hoeveelheden vast te zetten. Tevens wat achterstallig onderhoud, zowel in het visruim als onder de buiskap, gelijk ook maar aanpakken. Een hele ingrijpende verbouwing, maar wel met een verdienmodel erin.
Tijdens deze vergadering heb ik als schipper-manager gewezen op het feit dat er ook een saneringsronde op handen was. Het was wel mijn taak en verantwoordelijkheid om ook deze mogelijkheid te benoemen. Samen met de directie en wij als opvarenden hebben toen besloten de handen ineen te slaan en er vol voor te gaan om de toekomst het hoofd te bieden.
Na wat wikken en wegen hebben we de UK 136 naar Urk gehaald om daar de verbouwing uit te voeren. De heenreis verliep bijzonder gunstig. De terugreis was een regelrechte ramp. Op de terugreis was het waterpeil iets gezakt in het IJsselmeer. Er moesten behoorlijk wat maatregelen worden genomen om uiteindelijk de sluis Kornwerderzand te passeren.
De resterende tijd van 2022, zeg maar iets van 6-7 maanden heeft het nieuwe systeem uitstekend gefunctioneerd. Ook de eerste maanden van 2023 waren we uiterst tevreden over het sorteer- en weegsysteem.
2022 was wel een jaar van belabberde economische omstandigheden. De gasolie steeg naar een recordhoogte van bijna 1,20 euro voor de visserijschepen. Alles werd duurder: boodschappen - netwerk - ketting - schoonmaakmiddelen - onderhoud motoren, et cetera. Onmogelijke omstandigheden om de kotter enige winst te laten draaien.
Het is februari 2023 wanneer de cijfers van 2022 inzichtelijk worden gemaakt. Deze cijfers vielen dan ook vies tegen. We hadden in 2022 samen met de weken van de verbouwing ook een 8-9 weken niet gevist. Daar kwamen nog enkele slechtweerweken bij. Je gaat niet met slecht weer de zee op terwijl je weinig vangt en dan ook nog eens dure gasolie moet afrekenen. Het was nodig om zo efficiënt als mogelijk te vissen.
In april moesten we de 5-jaarlijkse ILT-controle doen. Toen proefde ik voor het eerst een weifelende houding bij de eigenaars van Van der Lee Seafish. Er moesten werkzaamheden uitgevoerd worden om weer een nieuw certificaat van goedkeuring te krijgen.
Werkzaamheden kosten geld en er moest worden overlegd of we de exploitatie van de UK 136 nog wel zouden doorzetten. In een overleg hebben we elkaar eens goed in de ogen gekeken . Alle facetten zijn besproken. Alle cijfers zijn op tafel gelegd.
Ons toekomstperspectief biedt weinig of totaal geen mogelijkheden. Steeds meer windmolens. Steeds minder visgebied . Bodemberoering is een issue. De gasolieprijs blijft door de oorlog in Oekraïne onzeker. Een overheid die weinig of geen steun biedt aan de visserij.
Dit alles bij elkaar heeft de doorslag gegeven om ook de UK 136 alsnog te gaan saneren.
Een bittere pil voor ons en voor Van der Lee Seafish. We hebben 5 jaar gevist met dit schip . Diverse reparaties en innovaties zijn uitgevoerd. Eigenlijk hadden we nu de kotter die nog jaren vooruit kon.
Zelf hebben we ook genoeg energie in het bedrijf gestoken . Elk jaar tenminste 25 keer heen en terug naar Denemarken omdat daar ons visgebied ligt. Dat is 2 x in de week 800 km rijden om op je werk te komen. Er waren tussendoor ook nog de nodige tweeweekse reizen te noteren.
Emotioneel natuurlijk ook een flinke domper. Een werkverband en levenswijze met twee eigen zoons aan boord wordt nu tenietgedaan.
Ook mijn eigen jongens voelen zich hierdoor doodongelukkig. Maar ze zijn nog jong en er ligt nog een wereld voor hen open.
Misschien hadden we tegen beter weten in wel door kunnen gaan. Een paar maanden terug leken de schol vangsten heel gunstig. Maar de laatste paar weken zijn de vangsten weer aan de magere kant.
We moeten proberen om niet te negatief het toekomstbeeld te belichten. Er zijn kotters/eigenaars die ondanks alles toch door willen vissen.
Er zijn ontwikkelingen ingezet om voor de toekomst een beter beeld te creëren. Er wordt op allerlei manieren getest met verschillende vistuigen om meer brandstofbesparend te zijn.
Er zijn netwerken opgezet om de visserij uit het slop te trekken. Daar is geld voor nodig en een meedenkend kabinet.
De visserij heeft door de jaren heen al vele ups en downs gekend. Ik denk dat de overblijvers hier dan ook weer sterker uit zullen komen.
Het vers gevangen Noordzeeproduct zal de drijvende kracht worden voor een geëvolueerde vloot.''