Sympathieke actie op de ‘Dag van Europa’

URK/VIGO – Een sympathiek protest, laagdrempelig. Hoewel de impact bescheiden zal zijn geweest, was de protestactie afgelopen dinsdag weer een gelegenheid om de grote zorgen van de Europese visserijsector naar buiten te brengen.

Hoe laat moeten we toeteren? Een terechte vraag afgelopen dinsdagmorgen vanaf de UK 145 in de haven van IJmuiden. Maar het maakte niet uit; elke vissersschip in Europa kon op elke moment van de Dag van Europa van zich laten, in de haven of midden op zee. 

De European Bottom Fishing Alliance (EBFA) en de European Transport Workers’ Federation (ETF), ondersteund door de belangenkoepels Europêche, EAPO en Cogeca hadden deze dag aangegrepen voor een Europa-breed maar bijzonder vriendelijke protest tegen het eveneens Europa-brede visserijafbraakbeleid.

De noodkreet van een sector in de verdrukking klonk dinsdag vanaf Nederlandse en Vlaamse schepen - op een daarvan klonk zelfs de ‘Last Post’ op de trompet - en vanaf vissersschepen uit de andere EU-lidstaten. Voorzitter Ivan Lopez van der Veen van de EBFA heeft dinsdagmiddag al de nodige filmpjes gezien uit Nederland en België en ook uit Italië en Spanje. Hij is trots dat de Europese visserijindustrie van zich heeft laten horen. ,,Niet in Brussel, maar aan de kust en op zee, want daar zijn wij. We hebben gekozen voor een makkelijke actie, waar iedereen aan mee kan doen, op een belangrijke Europese dag.’’ Op deze dag, waarop de historische eenheid van de volkeren van Europa en de sociale welvaart gevierd worden, klonk de noodkreet van een sector die dreigt te verdwijnen.

Vrees

Als het Europees beleid nog onvriendelijker wordt voor de visserij en als het Actieplan van de Europese Commissie wordt uitgevoerd zoals de beleidmakers dat voor ogen hebben, vreest de EBFA voor het verdwijnen van 25 procent van de Europese visproductie, het lot van 7.000 schepen en het bestaan van 20.000 vissers en vrouwen. 

Hoe snel het kan gaan laten in ons land de inmiddels vrijwel lege visserijhavens van Breskens, Den Helder en Texel zien. En de zorg is groot dat met de vissersvloten ook de hele bijbehorende visketen zal verdwijnen; visafslagen, verwerkers, handel en toeleveranciers, evenals de bijhorende cultuur en tradities.

Vooruitgang

Op de website van de Nederlandse Vissersbond staan enkele filmpjes van vissers die meedoen aan het protest.

Durk van Tuinen van de Vissersbond resumeert dat binnen een tijdsbestek van nog geen vijf jaar de positie van de kottervissers in Nederland dramatisch is verslechterd, door achtereenvolgens het pulsverbod, onzekerheid en quotaverlies door de Brexit, de aanlandplicht, de windmolenparken op zee, beschermde gebieden zonder toegang voor visserij en hogere brandstofprijzen. Bokkers hebben zich massaal voor de sanering aangemeld, garnalenvissers (bodemvissers vooral in en bij natuurgebieden) hebben hun problemen met stikstof en natuurvergunningen.

Belangenorganisaties voor de visserij wijzen er op dat er de afgelopen twee decennia al grote vooruitgang is geboekt op het gebied van duurzaamheid. Vrijwel alle aanlandingen in de EU komen van duurzaam beheerde bestanden, emissies zijn met 40 procent verminderd, duizenden vierkante kilometers zee zijn reeds gesloten voor bodemvisserijen, en in de westelijke Middellandse Zee zijn bodemtrawlers al (te veel) beperkt in hun activiteiten. Bijna 30 procent van de visserijvloot is door alle beperkingen inmiddels verdwenen. Het lijkt nog niet genoeg voor de beleidmakers.