Dubbel gevoel bij de Grevelingenvissers

BRUINISSE - Een dubbel gevoel overheerste bij Grevelingenvisser Jaap Muller toen hij de BRU 20 de werkhaven van Bruinisse uitdraaide met 170.000 pootaaltjes aan boord. Allemaal om uit te zetten in het Grevelingenmeer. 

Voor wie zijn die aaltjes bestemd? ,,Niet voor ons als vissers. Ze zwemmen straks door de sluis of worden opgevreten door de ruim duizend zeehonden die in het meer verblijven. Ondertussen zitten wij als vissers sinds 2009 met een tijdelijk aalvisverbod opgezadeld. Kan jij me zeggen hoe lang tijdelijk is? Ons is begin 70-jaren een zoet meer voorgespiegeld. En nu worden we, sinds we niet meer op schieraal  mogen vissen, al 14 jaar aan het lijntje gehouden. Duidelijkheid is gewenst’’, zegt de schipper van de BRU 20 verbolgen. 

Samen met zoon Hans en vertegenwoordigers van de palingsector voer de BRU 20 onder toeziend oog van Europese beleidsmakers het Grevelingenmeer op. Tot ter hoogte van het Dijkwater onder de rook van Dreischor alle jonge palingkjes met een gewicht van een kleine drie gram waren uitgezet. 

Ondertussen praatte Jaap genodigden bij. ,,Het ging mij er puur om om mensen te spreken die niet weten dat we geen schieren meer mogen vangen. Heel onze schuurzolder ligt vol met hokfuiken die sinds 2008 niet meer nat zijn geweest. Met alle zeven bedrijven zaten we op de Grevelingen als schieraalvissers in de top 10 van Nederland. In het begin hebben we nog een beetje compensatie gekregen, terwijl de pachtprijzen altijd zijn doorgegaan. Als er een pandemie uitbreekt roept de horeca om compensatie en krijgt dat, terecht, maar wij als klein clubje horen niks. We zijn een roepende in de woestijn. Op deze manier wacht ons een koude sanering.’’ 

Collega Aren Bezuijen van de OD 16 in Ouddorp tapt uit hetzelfde vaatje. Hij was zelf niet bij de uitzetting aanwezig en is met de beste bedoelingen van mening dat de Grevelingenvissers de pootaaltjes echt kwijt zijn. ,,Zodra het schieren zijn zwemmen ze in één keer naar buiten. De paling wordt door de zeehonden uit de fuiken gevreten en het ministerie verschuilt zich achter het beleid dat in Brussel wordt bepaald. Wij hebben drie jongens en nog steeds niks om te bieden!’’