Foto: Nederlands Visbureau
Foto: Nederlands Visbureau

‘Onze kreeftjes smoelen goed’

Algemeen

AMSTERDAM - ,,Hartstikke mooi, onze kreeftjes smoelen goed, daar kicken foodbloggers op.’’

Schipper Dirk Kraak (BRA 7) sprak vorige week op uitnodiging van het Nederlands Visbureau op een promotiemiddag in The Colour Kitchen Langerlust in Amsterdam over langoustines. Kraak had er speciaal een week vrij voor gepland. Zijn BRA 7 was afgelopen week nog actief met de puls op tong, doet volgende week met biologen aan boord bodemonderzoek in de Voordelta, en schakelt dan over op de kreeftjes. De langoustines die vorige week op tafel kwamen waren daarom gesponsord door de collega’s HD 36 en BRA 2.

,,Ik heb benadrukt dat het er goed voorstaat met de kreeftjes. De TAC is flink verhoogd. De langoustinevisserij vindt plaats met kleinere kotters. We vissen met lichte netten, zonder ketting, die niet in de zeebodem graven. Kortom: low-impact. Het is daarom onbegrijpelijk dat onze langoustines op de VisWijzer in het rood staan. Als consumenten moeten afgaan op de VisWijzer dan zijn alleen met kubben gevangen kreeftjes goed. Dat kan dus niet. Met zulke onzin zijn we snel klaar. Wij vissen absoluut duurzaam. Ja, er is sprake van bijvangst. We zijn daarom volop bezig met de ontwikkeling van het selectievere Sepnep. Zelf gaan we daar ook mee aan de slag. Jaap Vlaming heeft het voor ons uitgesneden, en dat achtereind maken we nu klaar. Wij vissen om de oost wat ruwer, daarom maken we het ook wat sterker. Een beetje bijvangst is niet erg, wat overboord moet komt weer ten goede aan het ecosysteem. Dat ecosysteem is aan verandering onderhevig, en dat zien we ook aan de kreeftjesbestanden. De kreeftjesvisserij in Nederland neemt daarom toe’’, aldus Kraak tegenover een geïnteresseerd (dames)publiek van diverse magazines en social media.

Het Visbureau presenteert langoustines als streekproduct uit de eigen Noordzee. Tijdens het promotie-event in de Amsterdamse binnentuin kwam het Amerikaanse culinair fenomeen ‘Seafood Boil’ letterlijk op tafel. Uit een grote ketel werd de maaltijd op tafel geleegd. Wat Kraak opviel. ,,De langoustines gingen natuurlijk als eerste op, ze waren wel effen te gaar gekookt. In Portugal doen ze iets vergelijkbaars: alles door elkaar in een grote koperen schaal. Erg lekker, ik denk dat dat hier ook beter zou passen.’’

Langoustines komen steeds vaker uit onze eigen Noordzee, vertelt Agnes Leewis van het Nederlands Visbureau. Desondanks verdwijnt 95 procent van de aanvoer op de Nederlandse visafslagen voor de export naar vooral landen rondom de Middellandse Zee. De Nederlander eet de kreeftachtige in beperkte mate, veelal bij het hogere segment van de horeca. De Seafood Boil werd georganiseerd om te laten zien dat langoustines ook op een laagdrempelige manier kunnen worden gegeten. ,,De stijgende aanvoer op de Nederlandse afslagen is een uitgelezen moment om dit schaaldiertje onder de aandacht te brengen bij de Nederlandse consument’’, aldus Leewis. Het Nederlands Visbureau heeft langoustines als ‘vis van de maand juli’ gekozen.

Het gaat goed met de bestanden van Noorse kreeftjes en de Nederlandse langoustinesector, inclusief vlagschepen, is de afgelopen decennia flink gegroeid. De TAC voor de Noordzee is verhoogd van 13.700 ton in 2016 naar 20.034 ton in 2017. In 2016 werd 1.915 ton langoustines aangeland op de Nederlandse afslagen, een veelvoud van het Nederlandse (basis)quotum van slechts 369 ton vorig jaar.

Seafood Boil Foto: Nederlands Visbureau Het Nederlands Visbureau introduceert de in Nederland relatief onbekende ‘Seafood Boil’ en wil hiermee een nieuwe zomerse foodtrend starten. Een Seafood Boil is namelijk net zo gezellig als de traditionele barbecue, met extra voordelen als licht verteerbaar en minimale afwas, stelt Agnes Leewis.

De Seafood Boil is een gezellig eetfestijn uit de zuidelijke staten van de USA en dan met name Louisiana, Georgia en South Carolina. Families, groepen vrienden of soms zelfs kerkgenootschappen genieten samen van verschillende soorten schaal- en schelpdieren, rode aardappels, chorizo en maiskolfjes met cajunkruiden die aan de kook worden gebracht in een grote kookpan. Vervolgens wordt deze op een lange tafel in de tuin of in het park uitgestort op krantenpapier, waarna iedereen met de handen heerlijk kan genieten van al het lekkers.